Wedstrijdverslag CWO 7 – Quintus 4 (inhaalwedstrijd)
Afgelopen zaterdag om 15:00 uur was het zover: de inhaalwedstrijd tegen Quintus 4. Oorspronkelijk stond ‘ie vorige week op het programma, maar ja… de tegenstander had blijkbaar iets belangrijkers te doen een vriendenweekendje. Tja, dat soort taferelen maken de 7e klasse juist zo mooi. Hier draait het niet alleen om voetbal, maar ook om het goede leven!
‘s Ochtends kregen we een belletje: of we misschien op veld 1 wilden spelen. Nou, daar zegt CWO 7 natuurlijk geen nee tegen. Een eer! Iedereen was enthousiast, zeker met vier frisse gezichten erbij: Challo, Enes, Erikley en Lukas. We stonden met 11 man op het veld en 4 strijders op de bank. En onze nieuwe trainer Willem trapte af met een dijk van een toespraak – vol energie en vertrouwen. De toon was gezet.
De aftrap was voor CWO, en wat een start! We begonnen scherp, fel en vol overtuiging. De mooiste aanval van het seizoen tot nu toe eindigde bijna in een droomgoal: Alda kreeg een prachtige voorzet, maar zijn kopbal ging nét naast. We bleven drukken, maar Quintus had achterin een muur staan waar zelfs Haaland moeite mee zou hebben.
Helaas viel de 0–1 door een klein misverstandje achterin, en voor we het goed en wel beseften stond het 0–2. Maar de sfeer bleef goed, we bleven lachen, rennen en vooral doorgaan. Tot net voor rust, toen het noodlot toesloeg: zowel Mark als Glenn moesten eruit. Daar ging onze complete centrale verdediging in één klap…
De tweede helft was, laten we zeggen, wat rommeliger. Door de noodgedwongen positiewissels stonden sommigen ineens op plekken waar ze normaal alleen tijdens de warming-up komen. Quintus raakte nog de lat, en bij de rebound kreeg onze keeper Thomas de bal vol in z’n gezicht. Zijn reactie? “Overal kan ‘ie schieten, maar niet op m’n hoofd!”
Uiteindelijk eindigde het duel in 0–6. De tank was leeg, maar de sfeer bleef top.
Een speciaal moment: dit was de laatste wedstrijd van onze keeper Thomas, die 4,5 maand naar het buitenland vertrekt voor werk. Thomas, bedankt voor al die reddingen, duiken, schreeuwen en blauwe plekken. Je was onze muur met bloed, zweet en (soms letterlijk) tranen. Succes en geniet van je avontuur!
Het goede nieuws? Vanaf nu hebben we niet één, maar twéé trainers: Gerald en Willem. Samen gaan ze van CWO 7 een nog beter (en hopelijk iets minder blessuregevoelig) team maken. Wij zijn benieuwd wat de toekomst brengt, maar één ding is zeker: het wordt nooit saai met dit stel.
Tot de volgende!
‘s Ochtends kregen we een belletje: of we misschien op veld 1 wilden spelen. Nou, daar zegt CWO 7 natuurlijk geen nee tegen. Een eer! Iedereen was enthousiast, zeker met vier frisse gezichten erbij: Challo, Enes, Erikley en Lukas. We stonden met 11 man op het veld en 4 strijders op de bank. En onze nieuwe trainer Willem trapte af met een dijk van een toespraak – vol energie en vertrouwen. De toon was gezet.
De aftrap was voor CWO, en wat een start! We begonnen scherp, fel en vol overtuiging. De mooiste aanval van het seizoen tot nu toe eindigde bijna in een droomgoal: Alda kreeg een prachtige voorzet, maar zijn kopbal ging nét naast. We bleven drukken, maar Quintus had achterin een muur staan waar zelfs Haaland moeite mee zou hebben.
Helaas viel de 0–1 door een klein misverstandje achterin, en voor we het goed en wel beseften stond het 0–2. Maar de sfeer bleef goed, we bleven lachen, rennen en vooral doorgaan. Tot net voor rust, toen het noodlot toesloeg: zowel Mark als Glenn moesten eruit. Daar ging onze complete centrale verdediging in één klap…
De tweede helft was, laten we zeggen, wat rommeliger. Door de noodgedwongen positiewissels stonden sommigen ineens op plekken waar ze normaal alleen tijdens de warming-up komen. Quintus raakte nog de lat, en bij de rebound kreeg onze keeper Thomas de bal vol in z’n gezicht. Zijn reactie? “Overal kan ‘ie schieten, maar niet op m’n hoofd!”
Uiteindelijk eindigde het duel in 0–6. De tank was leeg, maar de sfeer bleef top.
Een speciaal moment: dit was de laatste wedstrijd van onze keeper Thomas, die 4,5 maand naar het buitenland vertrekt voor werk. Thomas, bedankt voor al die reddingen, duiken, schreeuwen en blauwe plekken. Je was onze muur met bloed, zweet en (soms letterlijk) tranen. Succes en geniet van je avontuur!
Het goede nieuws? Vanaf nu hebben we niet één, maar twéé trainers: Gerald en Willem. Samen gaan ze van CWO 7 een nog beter (en hopelijk iets minder blessuregevoelig) team maken. Wij zijn benieuwd wat de toekomst brengt, maar één ding is zeker: het wordt nooit saai met dit stel.
Tot de volgende!