Ian Maatsen niet de eerste CWO-er in Oranje
(een stukje door Herman Berkhout)
Het gaat de afgelopen dagen in de Vlaardingse voetbalwereld en speciaal bij CWO over Ian Maatsen die geselecteerd is voor Oranje. Terecht, want het is een prachtig moment voor Ian en natuurlijk voor Wendy en Edward. Of eigenlijk voor de hele HVO/CWO-familie Maatsen.
In het boegwater van de keuze van bondscoach Koeman memoreert de lokale pers aan Fortunees Wim Koevermans, die zelfs zonder te spelen Europees Kampioen werd in 1988 (maar wel 60 minuten speelde in de met 2- 1 verloren testwedstrijd tegen Bulgarije) en Dirk van Everdingen, ook van Fortuna die in de dertiger jaren als reservespeler deel uitmaakte van de Oranjeselectie.
Helaas wordt een CWO-er, als ik de leden van al onze ‘foundingfathers’ (De Hollandiaan, RKWIK, HVO en Satelliet in volgorde van oprichting) zo mag noemen, die zelfs een interland speelde vergeten: Piet Odijk.
Begin dertiger jaren zat Hollandiaankeeper Piet Odijk regelmatig op de bank bij het Nederlands elftal achter de legendarische keepers (waarvan de namen ons nu niets meer zeggen): Gejus van der Meulen van (het toen nog niet ‘Koninklijke’) HFC uit Haarlem, Adrie van der Male van Feijenoord (nog met ‘ij’) en Leo Halle van Go Ahead Eagles (“De Leeuw van Deventer). Opmerkelijk omdat Piet Odijk met De Hollandiaan in de tweede klasse speelde (zeg maar de Keukenkampioensdivisie). Wat dus heel wat zegt over zijn keeperskwaliteiten.
Zijn enige interland keepte hij op 14 februari 1932 in het Olympisch Stadion in Amsterdam tegen België (2 – 3 verlies). Een zogenaamde semi-interland die nu als een oefeninterland gewoon zou tellen, maar toentertijd niet. Maar wij speken af dat die ene interland van Piet Odijk voor CWO gewoon telt. En dat Ian er de komende jaren nog een heel rijtje aan kan toevoegen.
Als bewijs de elftalfoto’s van die wedstrijd.
En als je de filmbeelden van de wedstrijd wilt zien: https://nl.wikipedia.org/wiki/Bestand:Voetbalwedstrijd_Nederland_-_Belgi%C3%AB_(2-3).ogv
