CWO JO9-1 boekt mooie overwinning op VFC JO9-1
Op een zonovergoten sportcomplex stond er meteen een stadsderby op het programma tegen VFC JO9-1.
Er was veel publiek op deze kraker afgekomen waaronder twee kanjers Noaquin en Melvin!
Heerlijk om weer te mogen voetballen.
Buurman VFC had er ook zin in en spoot uit de startblokken. Via hun rechterkant werden ze meteen gevaarlijk. Met twee onhoudbare schoten en een dwarrelbal kwamen de Kwekkers binnen 4 minuten op een riante 0 – 3 voorsprong.
CWO keek uit naar de start van de competitie maar kreeg hier echt de deksel op de neus.
Tot overmaat van ramp kon de goedleidende heer Klappe niets anders doen dan een penalty toekennen aan VFC. Gelukkig was daar Ikra die, net als vorig seizoen, haar team te hulp schoot en een nog grotere voorsprong voorkwam.
Dit leek het moment voor CWO JO9-1 om gas te gaan geven. Eerst was het Djurriaan die vanaf de linkerflank iedereen z’n hielen liet zien en de bal panklaar lag voor Boaz 1 – 3.
Daarna werd Iven in stelling gebracht. Deze was niet zelfzuchtig en speelde Boaz geheel vrij voor de goede goalie van VFC. Deze had dit keer geen kans. 2 – 3.
We zaten weer in de wedstrijd. In de time-out besloten coaches Oda en Jordy in te grijpen en het team anders neer te zetten en twee verse krachten in te brengen: de snelle Owen en de debuterende, van Victoria’04 overgekomen, Amin.
Het leek beter te gaan en VFC had moeite elkaar de bal toe te spelen. Wie daar geen enkel probleem meer mee hadden waren de, in het oranje spelende, giganten van CWO JO9-1.
De contouren werden steeds meer zichtbaar.
Goudhaantje Djurriaan werd keer op keer gevonden en dit resulteerde in een verdiende gelijkmaker 3 – 3.
VFC leek overrompeld en moesten terug.
De tandem die we hadden geformeerd op links verliep prima. Salim was echt weer de rots in de branding en strooide met passjes in de vrije ruimte. Deze balletjes waren op het lijf geschreven van Amin. Die zijn debuut opluisterde met een droge knal. Daar was de voorsprong. 4 – 3.
VFC snakte naar de rust maar niet voordat Owen zich nog liet gelden. Met een rush van doel tot doel wist hij de bal bij de 2e paal binnen te lopen. 5 – 3.
De rust was aangebroken. We besloten niets te veranderen aan de taktiek. Miguel was weer topfit en stond na de rust weer zijn mannetje. Gelukkig veroverde hij weer genoeg ballen en konden de voorwaartsen naar hartelust aanvallen.
Beide teams wisten in dit kwart twee keer tot scoren te komen. 7 – 5.
De laatste fase was aangebroken vanaf nu goldt het recht van de sterksten.
Dit kwart liet CWO zien wat het in huis had. Met mooie combinaties elkaar aanspelen, dribbelen, vrijlopen, passen en schieten en maakten de trainers (en ouders) trots.
Uiteindelijk werd de einduitslag een verdiende 10 – 5 overwinning voor de thuisploeg.
Veel leermomenten maar ook een verkracht getoond met goed voetbal.
De eerste drie punten zijn binnen op naar Zestienhoven maar niet voordat we afscheid hadden genomen van Melvin en Noaquin die we met een mooi aandenken in het zonnetje hebben gezet. Bedankt toppers voor jullie passie en tomeloze inzet en cadeautje.
