O10-1 verkoopt z’n huid duur in de hoofdklasse
Na een fantastische fase 2, waarin O10-1 ongeslagen kampioen werd in de 1e klasse, was er even teleurstelling. Vanwege een nogal korte fase 3 (understatement met zelfs maar 4 wedstrijden!) bleven we in de 1e klasse. Oké, dan maar laten zien dat het spel en de resultaten in fase 2 geen toevalstreffers waren. Zo gezegd, zo gedaan. Met prima spel en net zulke resultaten knalde O10-1 door fase 3 en dus mochten onze helden het in fase 4 nu weer gaan laten zien in de hoofdklasse.
In de eerste wedstrijd stond de Vlaardings – Schiedamse derby tegen Kethel Spaland op het programma. Je merkte meteen dat nu uit een ander vaatje moest worden getapt. Ondanks dat wisten de spelers zich goed in de wedstrijd te werken. Beide teams hielden elkaar in evenwicht met een terecht gelijkspel als uitslag (2-2).
In de tweede wedstrijd moest op het ‘heerlijke’ tijdstip van 11.40 uur (wie verzint dit werkelijk?) worden aftrapt uit bij RAS. Ondanks dit tijdstip waren de spelers nog niet wakker en werd al snel tegen een 3-0 achterstand aangekeken. Dat onze helden veerkrachtig waren, wisten wij al maar dit sloeg alles: 5-7 winst. Wat een karakter toonde het team!
Voor wedstrijd 3 stond Nootdorp op het programma. De ‘gelen’ wel te verstaan, want RKDEO volgde in wedstrijd 4. Het spel golfde leuk op en neer, waarbij ook prima spel op de mat werd gelegd. In een wedstrijd die eigenlijk geen winnaar verdiende, zorgde een zondagschot op zaterdag voor de overwinning. Een streep vanaf eigen helft ging net over de keeper, maar net onder de lat (4-3). Na 3 wedstrijden was O10-1 nog steeds ongeslagen in de hoofdklasse.
In deel 2 van de Nootdorpse wedstrijden troffen we RKDEO. Een erg goed en verzorgd voetballende ploeg, die op alle fronten tot nu toe de beste tegenstander was. Hierdoor kwam O10-1 maar lastig aan hun normale spel toe. Als dat niet lukt, kun je maar 1 ding doen: uit een ander vaatje tappen en je rot werken. Op pure strijdlust werd een 5-5 uit het vuur gesleept… en ja zat die ene bal nu wel of niet, waardoor het 6-5 voor ons zou worden?
Na deze loodzware wedstrijd stond Hillegersberg uit op het programma. Het team kwam als een heuse Tasmanian Devil van de Looney Tunes uit de startblokken. In deze wervelwind stond er al snel een 1-6 voorsprong op het bord. Waarschijnlijk had dit zoveel kracht gekost, dat de tweede helft een stuk minder werd. De tegenstander begon erin te geloven en kwam nog gevaarlijk in de buurt. Uiteindelijk stapten we met een 4-6 overwinning van het veld.
Pas in zesde wedstrijd zou O10-1 zijn Waterloo vinden. Thuis in de inhaalwedstrijd tegen MVV, die eerder was afgelast vanwege het weer, hadden werkelijk alle spelers een mindere dag (kan gebeuren!). In de 1e klasse hadden we hier misschien nog mee weggekomen, maar in de hoofdklasse ben je dan eigenlijk kansloos. Als team verdedigden we te slap en aanvallend ging alles veel te traag. Op de momenten dat we wel er door kwamen, maakten we te vaak de verkeerde keuze. Wel was het positief dat de spelers in de rust de nodige zelfreflectie toonden: ‘zij zijn niet super goed, maar wij spelen echt niet best’. Ondanks erna hard te werken, zat er niet meer in (3-7).
Het toeval was dat de week erna de reguliere return uit bij MVV op het programma stond alsof het een Europese tweeluik was. En gelukkig tellen ook daar uitdoelpunten niet meer dubbel! Een mooiere kans om ons als team te revancheren, was er niet. Helaas lukte CWO ook in deze wedstrijd niet om MVV aan de zegekar te binden. Overigens geen schande, want de tegenstander was overall simpelweg net iets beter (5-3).
In de laatste wedstrijd stond Zwaluwen thuis op het programma. Het werd een wedstrijd die redelijk gelijk opging, waarbij beide teams niet veel kansen weggaven. De gasten hadden in de eerste helft de betere kansen en CWO had dit in de tweede helft. Uiteindelijk kon iedereen dan ook leven met een 1-1 eindstand.
De terugkeer in de hoofdklasse leverde uiteindelijk een resultaat op van 3x winst, 3x gelijk en 2x verlies. Wellicht niet eerlijk, maar vergelijk dat resultaat én vooral het vertoonde spel eens met de hoofdklasse in fase 1. Wat een groei hebben we als team en individuen gemaakt!
Na de competitie restte ons nog het Vlaardingskampioenschap, waarbij we als titelverdediger het toneel zouden betreden. Dat we het tegen het ijzersterke VFC moeilijk zouden krijgen, was verwacht (0-2). Tegen Zwaluwen wisten we vanuit de competitie dat we gelijkwaardig zouden zijn (1-1). Kortom, het verschil zou gemaakt moeten worden tegen DVO en Victoria. Waar we dit tegen DVO wel netjes deden (5-1), deden we dit helaas niet tegen Victoria (0-0). Waar de tegenstander continu lange ballen speelde, gingen wij hier helaas in mee. Jammer, want juist het afwisselen van kort opbouwen en lang spelen, zijn we goed in. Om die reden werden we helaas derde in de poule en zat er dit jaar geen finale in.
Wat de talenten nog rest zijn enkele oefenwedstrijden voor de nieuwe O11, een gezellig toernooi met O10-1 en natuurlijk de belangrijkste wedstrijd van het jaar: kids tegen de ouders.
Het seizoen is nog niet helemaal voorbij, maar wij (trainers, ouders en supporters) hebben weer een seizoen van jullie kanjers genoten. Deze kanjers van CWO O10-1 zijn natuurlijk: Levy, Shane, Noa, Mehmet, Lyam, Jelte en Issa
